Dersin amacı, Bizans Devleti’ndeki Hristiyanlığın gelişimini, devletin siyasal sürecine entegrasyonunu ve kurumları arasındaki ilişkileri tarihsel süreç içerisinde analiz etmektir. Öğrencilere, Bizans İmparatorluğu’nda Ortodoks Hristiyanlığın siyasal yapıyla olan etkileşimini, imparatorluk ideolojisiyle kilise arasındaki güç dengelerini, Patriklik kurumunun işlevini ve dinin meşruiyet üretimindeki rolünü değerlendirme becerisi kazandırmak hedeflenmektedir. Ayrıca, dünyevi ve dini otoriteler arasındaki münakaşalar, iş birlikleri ve kristolojik tartışmalar çerçevesinde Bizans'ın din-devlet ilişkilerinin modern tarih yazımındaki yeri tartışılacaktır.

Filistin'de doğan Hristiyanlık, ilk etapta Yahudiliğin yeni bir mezhebi olarak görülmüş ve bu açıdan Bizans'ın dikkatini çekmemişti. Ancak Yahudilerin bu yeni dine karşı baskıcı politikası sonucu bölgede meydana gelen olaylar, kısa süre sonra bunun yeni bir din olarak ortaya çıktığını gerçeğini gözler önüne sermişti. Pagan o dönemde pagan bir inanç anlayışına sahip olan Bizans, Hristiyanlığa karşı büyük bir takibat başlatmış ve bu durum İmparator Konstantin dönemine kadar böyle devam etmişti. Konstantin dönemiyle birlikte devlet içinde serbestlik kazanan Hristiyanlık , Büyük Theodosius döneminde devletin resmi dini haline gelmiş ve Bizans İmparatorluğu'nun karakterini oluşturan temel unsurlardan biri haline gelmişti. Ancak Hristiyanlık dini içinde meydana gelen teolojik ve kristolojik münakaşalar, Bizans imparatorluğu içinde büyük bir buhran yaratmış ve buna bağlı olarak ayrı mezhep ve düşünceler ortaya çıkarmıştı. İlk zamanlardaki bütünleştirici özelliğini zaman içinde ayrışmacı bir özelliğe dönüştüren Hristiyanlık zaman zaman Bizans'ın içinde bulunduğu buhranların mimarı olmuş, zaman zaman da imparatorluğun içinde bulunduğu siyasi inkirazı atlatmasında önemli rol oynamıştı. Hristiyanlık Bizans İmparatorluğu'nun askeri gücü sayesinde çok geniş coğrafyalara yayılarak günümüze kadar ulaşan bir popülarite kazanmıştır.