Bu dersin amacı, tarihsel olayların, anlatıların ve mekânların bireyler ve topluluklar nezdinde nasıl hatırlandığını, unutulduğunu ya da yeniden inşa edildiğini inceleyerek, toplumsal hafıza ile kimlik inşası arasındaki dinamik ilişkiyi analiz etmektir. Ders, kolektif belleğin nasıl üretildiği, aktarıldığı ve toplumsal kimliklerin oluşumunda nasıl işlev gördüğünü eleştirel bir yaklaşımla tartışmayı hedefler. Öğrenciler, tarih yazımı, anma ritüelleri, travmalar, mekânsal hafıza ve kültürel temsiller gibi kavramlar çerçevesinde hafıza çalışmalarına disiplinlerarası bir bakış geliştireceklerdir.

Ders, toplumsal hafıza kuramlarının (Halbwachs, Nora, Assmann vb.) temel yaklaşımlarıyla başlar ve belleğin tarihsel süreçte nasıl siyasal, kültürel ve ideolojik bir araç haline geldiğini inceler. Resmî tarih anlatıları ile karşı-hafızalar arasındaki gerilim, anıtlar, müzeler, sözlü tarih, medya ve edebiyat gibi taşıyıcı araçlar üzerinden ele alınır. Ayrıca toplumsal travmalar (soykırımlar, savaşlar, zorunlu göçler vb.) ve bu olayların kuşaklar arası aktarımı üzerinden hafıza-kimlik ilişkisi sorgulanır. Türkiye’den ve dünyadan örnek vakalarla, kimlik politikalarının şekillenmesinde hafızanın rolü tartışılır.